بررسی اثر محیط کشت حاصل از سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی بر آسیب حاد کلیوی ناشی از جنتامایسین در موش صحرایی

هدف: هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر فاکتورهای ترشحی سلول‏های بنیادی مزانشیمی انسانی بر آسیب حاد کلیوی ناشی از جنتامایسین در موش صحرایی می‏باشد.   مواد و روش‏ها‏: در این تحقیق ابتدا آزمایشی جهت دستیابی به مدل حیوانی استاندارد طراحی شد. سپس حیوانات به‏طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. یک گروه به‏عنوان کنترل در نظر گرفته شد که هیچ تزریقی در حیوانات این گروه صورت نگرفت، سه گروه دیگر جنتامایسین را به‏صورت داخل صفاقی با دوز 100 میلی‏گرم بر کیلوگرم درشش روز متوالی دریافت کردند. سپس به یکی از این سه گروه محیط کشت رویی سلول‏های بنیادی مزانشیمی انسانی و به گروه دیگر محیط کشت فاقد فاکتورهای ترشحی به‏صورت داخل صفاقی و به‏مدت سه روز متوالی تزریق شد. در نهایت در روز‏های سوم، پنجم و هشتم بعد از تزریق جنتامایسین، نمونه‏های کلیه و خون حیوانات جمع آوری و مورد بررسی‏های بافت‏شناسی و بیوشیمیایی قرار گرفت. نتایج: نتایج گرچه به جز در موردی خاص، هیچ کاهش معنی‏داری در میزان بیومارکرهای خونی حیوانات در گروه دریافت کننده محیط کشت رویی سلول‏های بنیادی مزانشیمی انسانی نسبت به دو گروه دیگر نشان نداد. اما بهبودی آسیب بافتی در تعدادی از روزهای مورد بررسی مشاهده شده است. نتیجه گیری‏: نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می‏کند که فاکتورهای ترشحی سلول‏های بنیادی مزانشیمی انسانی می‏توانند در برابر آسیب بافتی ناشی ازجنتامایسین اثر محافظتی داشته باشند.